نوع مقاله : پژوهشی
نویسنده
گروه مهندسی ایمنی، دانشگاه علم و فرهنگ، صندوق پستی 13145871، تهران، ایران
چکیده
در این پژوهش، روش طراحی آزمایش CCD به منظور بهینهسازی و تجزیه و تحلیل اثر افزودن پلیمر PEG-ran-PPG (10-50 wt%) بعنوان پلیمر آلیاژکار و ذرات CuBTC (0–20 wt%) که یک نوع MOF بوده بعنوان نانوذرات بر روی تراوایی گاز CO2 و گزینشپذیری CO2/CH4 غشای لایه نازک کامپوزیتی Pebax MH 1657/polysulfone مورد استفاده قرار گرفته است. در حقیقت خصوصیات مثبت آلیاژکاری و غشاهای ماتریس آمیخته بصورت همزمان در این پژوهش مورد استفاده قرار گرفته است. بر اساس ضرایب مدل برازش، درصد وزنی PEG-ran-PPG اثر زیادی بر روی تراوایی CO2 داشته درحالیکه درصد وزنی CuBTC بیشترین تاثیر را بر روی گزینشپذیری CO2/CH4 داشته است. نتایج آزمایشگاهی و آماری نشان دادند که تحت شرایط بهینه (PEG-ran-PPG: 32.76 wt% and CuBTC: 20 wt%)، تراوایی CO2 تقریبا 620 درصد و گزینشپذیری CO2/CH4 حدود 43 درصد در مقایسه با غشای Pebax افزایش پیدا کرد.
کلیدواژهها
موضوعات