نوع مقاله : پژوهشی
نویسنده
معاونت عملیات- بهره برداری، پالایشگاه گاز شهید هاشمی نژاد (خانگیران)، سرخس، خراسان رضوی، ایران
چکیده
در تمامی پالایشگاههای گازی، گازهای غیرقابل استفاده و آلوده برای سوزاندن در سیستم فلر از طریق هدر فلرینگ فرستاده میشوند. پالایشگاه خانگیران توسط شرکت آمریکایی دیوی پاور گاز طراحی شده است. تا سال ۲۰۱۱، تمام گازهای سبک به سیستم فلر ارسال میشد که حدس زده میشود ۱ درصد تولید گاز شیرین آن باشد. نگرانیهای زیست محیطی و اقتصادی منجر به برنامهریزی یک پروژه طراحی مفهومی برای بازیابی آن شد. یک طرح جامع برای دستیابی به شرایط شعلهور شدن نزدیک به صفر مطرح شد. این طرح از سه مرحله اصلی تشکیل شده بود که این مراحل به ترتیب باعث دستیابی۵۰/۲۵ و ۲۵ درصدی به هدف بازیابی نهایی و کاهش ۱۶۷۰۰۰ تنی انتشار CO2 در سال میشود.
با اجرای پروژه FGR نتایج زیر بدست خواهد آمد:
الف) بازیابی مقدار قابل توجهی گازبا ارزش و مصرف آن به عنوان گاز سوخت
ب) بازیابی و افزایش تولید گوگرد
ج) کاهش انتشار CO2 و SO2
گازهای بازیافت شده در فاز اول این پروژه در ۴ زباله سوز SRU استفاده شد. این زباله سوزها از Sm3/Hr ۷۷۶۰ استفاده میکنند که معادل Sm3/hr ۱۲۲۰۰ گاز بازیابی شده از فاز اول پروژه است. با شیرین کردن بیشتر گازها توسط فاز دو، این گازها به عنوان سوخت دوم در دو دیگ بخار در واحدهای تأسیساتی استفاده میشود. نتایج میدانی نشان میدهد که با اجرای کامل پروژه FGR، کاهش گازهای گلخانهای حدود ۴۰۰۰ تن دی اکسید گوگرد در سال است و حدود ۲۰ درصد از گاز سوخت پالایشگاه را صرفهجویی میکند.نتایج آماری نشان میدهد که کاهش انتشار گازهای سوختی (همچنین CO2 و SO2) به ترتیب به ۱۶۷۲۰۰ تن در سال و ۴۵۸۵ تن در سال کاهش مییابد.
کلیدواژهها
موضوعات